hałaśliwy

hałaśliwy
hałaśliwy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia, hałaśliwywi, hałaśliwywszy {{/stl_8}}{{stl_7}}'robiący hałas, zakłócający spokój nieprzyjemnymi, głośnymi dźwiękami; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hałaśliwy motor. Hałaśliwa muzyka, widownia, dzieciarnia. Hałaśliwe zachowanie. Hałaśliwi sąsiedzi. Hałaśliwe odgłosy. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • hałaśliwy — hałaśliwywi, hałaśliwywszy «powodujący, robiący hałas, pełen hałasu, skłonny do robienia hałasu; głośny, zgiełkliwy, krzykliwy, wrzaskliwy» Hałaśliwa maszyna. Hałaśliwy śmiech. Hałaśliwa publiczność. Hałaśliwi goście. Najhałaśliwsza część miasta …   Słownik języka polskiego

  • gromki — «głośny, donośny, hałaśliwy, huczny» Gromki głos. Gromkie krzyki, oklaski, śmiechy …   Słownik języka polskiego

  • gwarny — gwarnyni, gwarnyniejszy «pełen gwaru, czyniący gwar; głośny, ożywiony, hałaśliwy» Gwarna szkoła. Gwarne ulice. Gwarny tłum. Gwarne rozmowy …   Słownik języka polskiego

  • hałaśliwie — hałaśliwieej przysłów. od hałaśliwy Hałaśliwie wyrażać swą radość. Zachowywać się najhałaśliwiej ze wszystkich …   Słownik języka polskiego

  • hałaśliwość — ż V, DCMs. hałaśliwośćści, blm rzecz. od hałaśliwy Denerwująca hałaśliwość. Hałaśliwość tłumu, młodzieżowych zespołów muzycznych …   Słownik języka polskiego

  • krzykliwy — 1. krzykliwywi «skłonny do krzyku; hałaśliwy, wrzaskliwy, głośny» Krzykliwa rozmowa. Krzykliwy dzieciak. 2. «zwracający uwagę zwykle jaskrawością, złym doborem barw, ekscentrycznością» Krzykliwy krawat. Krzykliwe zestawienie kolorów. 3. zool.… …   Słownik języka polskiego

  • piesek — m III, DB. piesekska, N. piesekskiem; lm M. piesekski «pieszczotliwie o psie; mały pies; także zabawka dziecinna wyobrażająca psa» Piesek pokojowy. Drewniany, gumowy, pluszowy piesek. Jazgotliwy, hałaśliwy piesek. Prowadzić pieska na smyczy.… …   Słownik języka polskiego

  • rozgłośny — rozgłośnyniejszy książk. «rozlegający się daleko, głośno brzmiący; donośny, hałaśliwy» Rozgłośny śpiew. Rozgłośne echo. Rozgłośne salwy …   Słownik języka polskiego

  • szumny — szumnyni, szumnyniejszy 1. «wydający szum, pełen szumu, szumiący; hałaśliwy» Szumny las, park, potok, wodospad. Szumna sala, ulica. 2. «górnolotny, pompatyczny, przesadny» Szumne frazesy, deklaracje, pochwały, słowa, obietnice. Szumne tytuły.… …   Słownik języka polskiego

  • wrzaskliwy — wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy 1. «skłonny do robienia wrzasku; zachowujący się hałaśliwie, krzykliwie; hałaśliwy, krzykliwy, wrzeszczący» Wrzaskliwe ptactwo. Wrzaskliwi biesiadnicy. 2. «zbyt głośno brzmiący; rozdzierający uszy, przenikliwy»… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”